Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Poa molinerii & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Margaioun(-de-Molinier)

Poa molinerii

Poaceae Graminaceae

Autre noum : Péu-de-chin.

Nom en français : Pâturin de Molinier.

Descripcioun :
Aquéu margaioun trachis dins li tepiero seco de mountagno ounte ié flouris l'estiéu. Fai parti dóu group di margaioun dis Aup, Poa alpina. Pòu pamens se n'en destria bonodi lou bout di fueio que soun un pau plega e subretout acaba emé d'esclerenchime larg, e de limbe de fueio basalo esfloura que se roumpon à la baso quouro ié tiras dessubre. Èi verai qu'es un pau tihous.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 700 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero seco
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Aupenco
Ref. sc. : Poa molinerii Balb., 1801 (= Poa alpina subsp. xerophila Braun-Blanq. )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Poa molinerii & Blitum bonus-henricus

ges
ges
R
ges
ges
C
CC
CC

Coumpara Margaioun(-de-Molinier) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò